เอลเลียต สก็อตต์ ผู้เขียนหลักแห่งภาควิชาคณิตศาสตร์วิศวกรรมศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยบริสตอลอธิบายว่า เรากำลังพยายามค้นหาว่าพื้นที่ต่างๆ ของเส้นข้างลำตัว เส้นข้างศีรษะกับเส้นข้างลำตัวหรือคนละประเภทกัน หน่วยรับสัมผัสเส้นข้างตัว เช่น หน่วยบนผิวหนังกับหน่วยข้างใต้ มีบทบาทต่างกันในการที่ปลาสามารถรับรู้สภาพแวดล้อมผ่านการอ่านค่าความดันสิ่งแวดล้อม อวัยวะ เราทำสิ่งนี้ด้วยวิธีที่แปลกใหม่ โดยใช้ปลาลูกผสม ซึ่งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติ พวกเขาค้นพบว่าระบบเส้นข้างรอบหัวมีอิทธิพลที่สำคัญที่สุดในการว่ายในฝูงปลาได้ดีเพียงใด ขณะเดียวกัน การมีหน่วยรับความรู้สึกเส้นข้างลำตัวหรือเซลล์ประสาท (neuromast) อยู่ใต้ผิวหนังมากขึ้นส่งผลให้ปลาว่ายเข้าใกล้มากขึ้น ร่วมกัน ในขณะที่เซลล์ประสาทบนผิวหนังมีมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะส่งผลให้ปลาว่ายแยกจากกัน