ในปี 1946 Lyman Spitzerนักทฤษฎีฟิสิกส์ดาราศาสตร์ชาวอเมริกันได้เสนอกล้องโทรทรรศน์อวกาศ ที่โคจรรอบโลก ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2497 โครงการ RAND ได้เปิดตัว "การใช้งานทางวิทยาศาสตร์สำหรับยานดาวเทียม" โดย RR Carhart [9]สิ่งนี้ขยายศักยภาพการใช้งานทางวิทยาศาสตร์สำหรับยานดาวเทียม และตามมาด้วย "การใช้ดาวเทียมประดิษฐ์ทางวิทยาศาสตร์" ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2498 โดย HK Kallmann และ WW Kellogg  ในบริบทของกิจกรรมที่วางแผนไว้สำหรับปีธรณีฟิสิกส์สากล (พ.ศ. 2500-2501) ทำเนียบขาวได้ประกาศเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2498 ว่าสหรัฐฯ ตั้งใจที่จะส่ง ดาวเทียม ภายในฤดูใบไม้ผลิปี พ.ศ. 2501 ซึ่งกลายเป็นที่รู้จักในชื่อProject Vanguard เมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม สหภาพโซเวียตได้ประกาศความตั้งใจที่จะส่งดาวเทียมภายในฤดูใบไม้ร่วงปี 2500 ดาวเทียมประดิษฐ์ดวงแรกคือสปุตนิก 1ซึ่งส่งโดยสหภาพโซเวียตเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2500 ภายใต้โครงการสปุตนิกโดยมีเซอร์เก โคโรเลฟเป็นหัวหน้าผู้ออกแบบ สปุตนิก 1 ช่วยระบุความหนาแน่นของชั้นบรรยากาศ สูง ผ่านการวัดการเปลี่ยนแปลงวงโคจร และให้ข้อมูลเกี่ยวกับการกระจายสัญญาณวิทยุในชั้นบรรยากาศไอโอโนสเฟียร์ การประกาศความสำเร็จของสปุตนิก 1 โดยไม่คาดคิดทำให้วิกฤตสปุตนิกใน สหรัฐอเมริกาตกตะกอน และจุดชนวนการแข่งขันในอวกาศในช่วงสงครามเย็น สปุตนิก 2เปิดตัวเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2500 และนำผู้โดยสารที่ยังมีชีวิตขึ้นสู่วงโคจรด้วยสุนัขชื่อไลก้า