นี่หมายความว่าเด็ก ๆ จะมีความกลัวน้อยลงหากพวกเขานอนกับคนอื่น ๆ ? ในการศึกษาติดตามเด็กกว่า 900 คนในควิเบกตั้งแต่อายุสองขวบ Valérie Simard และเพื่อนร่วมงานของเธอพบว่าเด็กวัยหัดเดินที่นอนบนเตียงของแม่มีโอกาสน้อยที่จะประสบกับฝันร้ายในปีต่อๆ ไป (Simard et al 2008) และนี่อาจตีความได้ว่าเป็นหลักฐานว่าการนอนหลับสนิทช่วยป้องกันประสบการณ์ที่น่ากลัวในเวลากลางคืนบางประเภท การนอนของเด็ก แต่มันเป็นคำถามที่ซับซ้อน จะเป็นอย่างไรหากพ่อแม่พยายามใช้วิธีนอนคนเดียว แต่ล้มเหลวเพราะลูกบ่นว่ากลัวหรือวิตกกังวลตอนกลางคืน ในสังคมที่การนอนคนเดียวถือเป็นอุดมคติ ครอบครัวต่างๆ มักจะมีส่วนร่วมในสิ่งที่นักวิจัยเรียกว่า “การนอนร่วมแบบมีปฏิกิริยา” โดยมีผู้ดูแลคอยช่วยเหลือเด็กที่หวาดกลัวให้คลานขึ้นเตียง (El Rafihi-Ferreira et al 2019)