ในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา พวกเราชาวอเมริกันได้พัฒนานิสัยชอบยัดเยียดตัวเองเข้าสู่ศูนย์กลางของเวทีอันยิ่งใหญ่ของประวัติศาสตร์ เป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลที่หลายล้านคนยังคงชอบที่จะอาศัยอยู่ในศูนย์กลางระดับโลก เช่น นิวยอร์กและลอสแองเจลิส ความสามัคคี   แม้ว่าจะมีความไม่สะดวกและความท้าทายก็ตาม และแนวโน้มดังกล่าวช่วยอธิบายว่าทำไมคนอเมริกันจากทุกความโน้มเอียงทางการเมืองรวมกันอยู่ในอ้อมกอดของความยิ่งใหญ่ของอเมริกา—ความคิดที่ว่าประเทศของพวกเขามีความสำคัญเป็นพิเศษ ไม่ว่าเราจะรู้สึกแย่แค่ไหนที่สาธารณรัฐถูกโจ ไบเดนหรือโดนัลด์ ทรัมป์ ชักนำให้เข้าใจผิด พวกเราเพียงไม่กี่คนที่มีทิศทางทางการเมืองแบบใดก็ตาม ก็รู้สึกพร้อมที่จะละทิ้งแนวคิดเรื่องเอกพจน์และเป็นเวรเป็นกรรมของอเมริกา