ผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดมักต้องได้รับการผ่าตัดหรือการถ่ายภาพภายใต้การดมยาสลบ แต่ยังไม่มีข้อกำหนดมาตรฐานสำหรับการดมยาสลบผู้ป่วยติดเชื้อ ในบรรดายาชาที่ระเหยได้ (สูดดม) เซโวฟลูรานและไอโซฟลูเรนเป็นยาที่ใช้บ่อยที่สุด แม้จะมีกลไกการออกฤทธิ์ที่ไม่ทราบแน่ชัด การศึกษาใหม่ในวารสาร FASEBชี้ให้เห็นว่าประเภทของยาที่ใช้ในการดมยาสลบอาจมีความสำคัญต่อการรอดชีวิตของผู้ป่วยที่ติดเชื้อ ในการดำเนินการทดลองนี้ นักวิจัยได้ทำการกระตุ้นการติดเชื้อในแบบจำลองของเมาส์ ยาสลบ จากนั้น พวกเขาแยกหนูออกเป็นสามกลุ่ม กลุ่มแรกได้รับเซโวฟลูราน กลุ่มที่สองได้รับไอโซฟลูเรน และกลุ่มที่สามทำหน้าที่เป็นกลุ่มควบคุม โดยไม่ได้รับยาสลบ เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม กลุ่มแรกที่สัมผัสกับเซโวฟลูรานแสดงอัตราการรอดชีวิตที่ดีขึ้น แบคทีเรียในอวัยวะของพวกมันน้อยลง และการตายของเซลล์นิวโทรฟิลในม้ามน้อยลง (กล่าวคือ กระบวนการที่เซลล์ภูมิคุ้มกันตาย) ในทางกลับกัน กลุ่มที่สองที่ได้รับไอโซฟลูเรนแสดงผลการติดเชื้อที่แย่กว่ากลุ่มควบคุม