เศษอาหารท่ามกลางวิกฤตค่าครองชีพ อย่างไรก็ตาม ขยะอาหารยังคงเป็นปัญหา โดยชาวอังกฤษทิ้งอาหารที่ยังไม่ได้บริโภคหรือบริโภคบางส่วนโดยเฉลี่ย 2.45 ชิ้นต่อสัปดาห์ จากการวิจัยพบว่าระดับของเสียจากอาหารขึ้นอยู่กับอายุ 45% ของผู้ที่มีอายุ 55-64 ปีอ้างว่าพวกเขาไม่ทิ้งขยะที่กินได้ต่อสัปดาห์ อย่างไรก็ตาม 9% ของผู้ที่มีอายุระหว่าง 18-24 ปีกล่าวว่าพวกเขามีแนวโน้มที่จะทิ้งอาหารโดยเปล่าประโยชน์เหตุใดจึงไม่เป็นไรที่จะเพิกเฉยต่อวันหมดอายุของอาหาร เนื่องจากไม่มีมาตรฐานระดับชาติสำหรับวันหมดอายุของอาหาร อาหารดีๆ จำนวนมากจึงถูกทิ้งเนื่องจากการติดฉลากที่ไม่ดี เดินเข้าไปในร้านขายของชำ แล้วคุณจะพบกับเสียงขรมของวันหมดอายุ ขายโดย ใช้โดย หยุดโดย บางครั้งคุณจะเห็นคำว่า เพลิดเพลิน หรือ อร่อยถ้าใช้โดย ความสับสนเกี่ยวกับวันหมดอายุของอาหารเป็นมากกว่าความไม่สะดวกสำหรับผู้ซื้อ การติดฉลากที่ไม่ดีทั้งหมดหมายความว่าอาหารดีๆ จำนวนมากต้องกลายเป็นขยะ เนื่องจากผู้บริโภคตีความวันที่ผิดและทิ้งตู้เย็นที่เต็มไปด้วย อาหารหมดอายุ ที่รับประทานได้ ยกเว้นนมผงดัดแปลงสำหรับทารก สหรัฐอเมริกายังขาดมาตรฐานระดับชาติสำหรับวันหมดอายุของอาหารเหมือนที่ประเทศอื่นๆ มี ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าการไม่มีกฎหมายของรัฐบาลกลางทำให้เกิดกฎหมายของรัฐที่ขัดแย้งกัน โดยผู้ผลิตอาหารมักใส่วันที่และวลีที่ต้องการลงในผลิตภัณฑ์ของตน ผู้เชี่ยวชาญกล่าว