แหล่งที่มาของจีนสมัยใหม่มักตั้งชื่อส่วนตัวของ Qin Shi Huang ว่า Ying Zheng โดยYing (嬴) เป็นนามสกุลและ Zheng (政) เป็นชื่อที่กำหนด อย่างไรก็ตาม ในจีนโบราณ รูปแบบการตั้งชื่อแตกต่างกัน และชื่อตระกูลZhao (趙) ซึ่งเป็นสถานที่เกิดและเติบโตของเขา อาจใช้เป็นนามสกุลได้ ต่างจากชื่อจีน สมัยใหม่ ขุนนางของจีนโบราณมีนามสกุลที่แตกต่างกันสองสกุล ชื่อบรรพบุรุษ (姓) ประกอบด้วยกลุ่มใหญ่ที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษที่โดดเด่นซึ่งมักกล่าวกันว่าอาศัยอยู่ในช่วงเวลาของจักรพรรดิทั้งสามและห้าจักรพรรดิในตำนานจีนและชื่อกลุ่ม (氏) ประกอบด้วยกลุ่มเล็กๆ ที่แสดงศักดินา ในปัจจุบันของสาขา หรือตำแหน่งปัจจุบัน แนวทางปฏิบัติโบราณคือการแยกรายชื่อผู้ชายออกจากกัน - พงศาวดารพื้นฐานของจักรพรรดิฉินองค์แรก ของ ซือหม่าเชียนแนะนำเขาว่า จิ๋นซีฮ่องเต้ ให้ชื่อเจิ้งและนามสกุลจ้าว [ 12] [f] - หรือรวมนามสกุลของตระกูล ด้วยชื่อส่วนตัว เรื่องราวของ Chuของ Sima กล่าวถึงปีที่สิบหกของการครองราชย์ของKing Kaolieว่าเป็น เวลาที่ Zhao Zheng ขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์แห่ง Qin [14]อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนามสกุลจีนสมัยใหม่ (แม้ว่ามักจะสืบเชื้อสายมาจากชื่อตระกูล) จะใช้อักขระเดียวกันกับชื่อบรรพบุรุษ เก่า จึงเป็นเรื่องธรรมดามากในแหล่งข้อมูลจีนสมัยใหม่ที่จะเห็นพระนามส่วนตัวของจักรพรรดิเขียนว่า Ying Zheng [g]โดยใช้บรรพบุรุษ ชื่อตระกูลหญิง . บรรดาผู้ปกครองแคว้นฉินได้สถาปนาตนเป็นกษัตริย์ตั้งแต่สมัยกษัตริย์ฮุยเหวินเมื่อ 325 ปีก่อนคริสตกาล เมื่อเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ เจิ้งก็กลายเป็นที่รู้จักในนามราชาแห่งฉิน[12] [13]หรือกษัตริย์เจิ้งแห่งฉิน ตำแหน่งนี้ทำให้เขามีตำแหน่งเท่าเทียมกับผู้ปกครองของซางและโจวซึ่งกษัตริย์องค์สุดท้ายถูกกษัตริย์จ้าวเซียงแห่งฉินโค่นล้มเมื่อ 256ปีก่อนคริสตกาล