หากจุดหมายปลายทางของเรือจำเป็นต้องแล่นทวนลม ตีไปทางลม ก็จำเป็นต้องมี การเปลี่ยนเส้นทาง เป็นระยะ ประกอบด้วยการซิกแซกในสนามระยะประชิด ความเร็วของเรือในทิศทางที่ต้องการ (Vmg, Velocity made good [10] ) ลดลงอย่างเห็นได้ชัด กลยุทธ์การยึดเกาะ เส้นทางเดินเรือระยะประชิด P1 ต้องใช้การเลี้ยวมากกว่า จึงต้องใช้เวลามากกว่า แต่ระยะทางทั้งหมดจะเท่ากับ P2 หลักสูตรการเดินเรือระยะใกล้ P3 ต้องใช้ระยะทางมากขึ้น แต่อาจจะเร็วกว่าเมื่อความเร็วสูงกว่า ด้วยใบเรือสี่เหลี่ยมหรือใบช้ารวมทั้งลานบนสุด วิธีการเปลี่ยนแทคที่นิยมใช้กันคือ  สวม   เลี้ยวเรือให้วิ่งไปตามลม เรือสำเภา แล้วหันหลังกลับไปสู่เส้นทางที่ลากประชิดบนแทคอื่น (คำว่า  gybing ใช้กับเรือยอทช์สมัยใหม่ที่มีรูปสามเหลี่ยม หน้าและหลัง) จุดแล่นเรือด้วยแท่นขุดเจาะสี่เหลี่ยม (J. Whitewright, 2008) Kyrenia II ล่องเรือในระยะประชิดในทะเลอีเจียนในปี 1987 เรือใบของพ่อค้าจะแสดงประสิทธิภาพที่ดีที่สุดเมื่อแล่นในขอบเขตที่กว้าง แต่ก็ยังต้องแสดงประสิทธิภาพที่ยอมรับได้ในการแล่นไปทางลมในระยะใกล้ด้วยอุปกรณ์ แล่นเรือใบที่เรียบง่ายและง่ายต่อการสร้าง [7 ] เรือใบสมัยใหม่ใต้สปินเนเกอร์ที่เข้าถึงได้กว้าง … ค่อนข้างสปอร์ต!